Friday, 6 May 2022
Wednesday, 30 March 2022
Friday, 28 April 2017
โค้ชสิงโต. ชื่นชม. #อ่ำผู้กำกับคนซื่อ. อ่ะ. 55555+ ชอบ Special Clip : โค้ชสิงโตพูดถึงความสนุกในการถ่ายทำ Teaser เปิดตัวรายการและชวนดู #thevoiceTH ซีซั่น 5 #TeamSingto
Monday, 31 October 2016
“ยิ้มสู้” เพลงพระราชนิพนธ์ ยิ้มสู้ บรรเลงโดย นายยงสิทธิ์ ยงกมล
“ยิ้มสู้” เพลงพระราชนิพนธ์ ยิ้มสู้ บรรเลงโดย นายยงสิทธิ์ ยงกมล #SkyExits
Thursday, 27 October 2016
#เสื้อแดง บุกโรงพยาบาลจุฬา : เสียงปนสะอื้นของพยาบาลจุฬา
22.00 เราจะลบโพสนี้. >>>
อ่านแล้วก็สะเทือนใจ และหวังว่าคนไทยจะไม่ลืมง่ายเกินไป
ว่าไอกี้และแกนนำตอนนั้นทำอะไรไว้บ้าง มันไม่ใช่แค่คิดต่างนะครับ -@T3Thee
>>>>>> คลิปประกอบเรื่องเล่า. เป็นหนึ่งในคลิปที่ดูแล้วร้องไห้.
ชื่อคลิป : เสียงปนสะอื้นของพยาบาลจุฬา [HQ].mp4
https://www.youtube.com/watch?v=hXleko42YfA&feature=youtu.be
Mena Wachirapon จึงขออนุญาติก๊อปข้อความของพยาบาลที่ รพ.จุฬา มาให้ทุกคนอ่านค่ะ (เรา : ยกเว้น 2 บรรทัดแรก. เราคิดว่ามันเป็นเรื่องราวที่พยาบาลทุกคนในประเทศนี้ต้องอ่านประกอบวิชาชีพพยาบาล)
"คือ...พยาบาลไม่ได้โหดแบบนี้ทุกคนนะคะ แต่ทุกคนมีความคับแค้นใจต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่การแสดงออก อาจต่างกัน โดยส่วนตัว ได้เจอเหตุการณ์ตั้งแต่มันเริ่มตั้งแคมป์ สร้างค่าย คู ประตูรบ ไล่คนไข้ออกจากจุฬา...
วันนั้น เราย้ายคนไข้ทั้งน้ำตา...คนเลวอย่างหาที่ติไม่ได้เท่านั้น จึงทำแบบนี้ได้ สมเด็จพระสังฆราชต้องย้ายหนีมัน ทั้งที่ทรงอาพาตและชรามาก จนสุดท้าย เราต้องปิดโรงบาล
โรงบาลจุฬา มีประวัตินับร้อยปี รักษาผู้ป่วยโดยไม่เลือกชนชั้น ศาสนา แม้ผู้ชุมนุมเอง เราก็รักษา แล้วมันก็ออกไปใช้ลำโพงด่าเราเหมือนเดิม เจ้าหน้าที่จะเข้ามาทำงาน มันค้นถึงกระเป๋าตัง แล้วยึดเงินบ้าง โทรศัพท์บ้าง ลวนลามบ้าง สิ่งเหล่านี้มีใครรู้กับเราหรือไม่
ผู้บริหารจึงให้คนที่ไม่อยู่หอ ไม่ต้องมาทำงาน ส่วนคนอยู่หอ ก็ควงเวรไป
สิ่งหนึ่งที่เราได้กำลังใจ คือ พระมหากรุณาธิคุณที่สมเด็จพระเทพทรงห่วงใยพวกเราพระราชทานน้ำ อาหาร ที่พอจะเก็บได้ พวกคุณทราบกันหรือไม่ ตอนแรกๆนั่น ยังพอมีผักให้เราได้ทานบ้าง มาตอนหลัง อาหารหลักคือไก่ทอดบ้าง หมูทอดบ้าง หลังสุด สิ่งที่เราได้กินทุกวัน ทุกมื้อ คือ แพนงหมู หรือ แพนงไก่ เพราะอะไรหน่ะหรือ ก็เพราะพวกนี้เก็บไว้อุ่นได้บ่อยๆ และมีน้ำขลุกขลิกพอราดข้าวได้หน่ะสิ พวกเราได้แต่คับแค้นใจ ก้มหน้ากินประทังชีวิตไป
ตอนนั้น เส้นทางคลองเตยถูกตัดขาด เซเว่นของเข้าไม่ได้ อยากถามว่า ถ้าท่านเจอเหตุการณ์แบบเรา ท่านจะอยู่อย่างไร ควันแรกที่พวยพุ่งขึ้นจากเซนทรัลเวิล์ด เราได้แต่ยืนมองด้วยน้ำตาคลอเบ้า เป็นห่วงคนไข้ คนที่ย้ายไม่ได้ยังเหลืออีกเยอะ เราอยากให้ทุกอย่างจบโดยเร็ว ภาวนาให้รัฐบาลขณะนั้นทำอะไรเสียที จนด้านนอกเกิดความวุ่นวาย
หลังเหตุการณ์คลี่คลาย เราก็เป็นคนหนึ่งที่ออกไปล้างถนน ถนนที่เคยมีความสวยงาม ตอนนี้มีแต่สิ่งปฏิกูล มันตั้งส้วมที่หน้าพระรูป รัชกาลที่6 หยาบหยามพระองค์ท่านมาก เราล้างถนนทั้งน้ำตา ตอนนั่นชาวกทม. ทุกอาชีพ ออกมาร่วมกันชำระถนน ชาวต่างชาติแถวนั้นออกมาแจกน้ำ คนใจบุญท่านใดไม่ทราบซื้อผงซักฟอกและอุปกรณ์ต่างๆมาให้เรา
ถามว่า
ถ้าใครก็ตาม
ที่อยู่ในเหตุการณ์นี้
จะมีความแค้นไอ้อีเหล่านั้นหรือไม่
ไม่ต้องตอบค่ะ
ให้ลองตอบกับตัวเองดู"
#คัดลอกข้อความมา CR: Mena Wachirapon ....
....
อ่านแล้วก็สะเทือนใจ และหวังว่าคนไทยจะไม่ลืมง่ายเกินไป
ว่าไอกี้และแกนนำตอนนั้นทำอะไรไว้บ้าง มันไม่ใช่แค่คิดต่างนะครับ -@T3Thee
>>>>>> คลิปประกอบเรื่องเล่า. เป็นหนึ่งในคลิปที่ดูแล้วร้องไห้.
ชื่อคลิป : เสียงปนสะอื้นของพยาบาลจุฬา [HQ].mp4
https://www.youtube.com/watch?v=hXleko42YfA&feature=youtu.be
Mena Wachirapon จึงขออนุญาติก๊อปข้อความของพยาบาลที่ รพ.จุฬา มาให้ทุกคนอ่านค่ะ (เรา : ยกเว้น 2 บรรทัดแรก. เราคิดว่ามันเป็นเรื่องราวที่พยาบาลทุกคนในประเทศนี้ต้องอ่านประกอบวิชาชีพพยาบาล)
"คือ...พยาบาลไม่ได้โหดแบบนี้ทุกคนนะคะ แต่ทุกคนมีความคับแค้นใจต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่การแสดงออก อาจต่างกัน โดยส่วนตัว ได้เจอเหตุการณ์ตั้งแต่มันเริ่มตั้งแคมป์ สร้างค่าย คู ประตูรบ ไล่คนไข้ออกจากจุฬา...
วันนั้น เราย้ายคนไข้ทั้งน้ำตา...คนเลวอย่างหาที่ติไม่ได้เท่านั้น จึงทำแบบนี้ได้ สมเด็จพระสังฆราชต้องย้ายหนีมัน ทั้งที่ทรงอาพาตและชรามาก จนสุดท้าย เราต้องปิดโรงบาล
โรงบาลจุฬา มีประวัตินับร้อยปี รักษาผู้ป่วยโดยไม่เลือกชนชั้น ศาสนา แม้ผู้ชุมนุมเอง เราก็รักษา แล้วมันก็ออกไปใช้ลำโพงด่าเราเหมือนเดิม เจ้าหน้าที่จะเข้ามาทำงาน มันค้นถึงกระเป๋าตัง แล้วยึดเงินบ้าง โทรศัพท์บ้าง ลวนลามบ้าง สิ่งเหล่านี้มีใครรู้กับเราหรือไม่
ผู้บริหารจึงให้คนที่ไม่อยู่หอ ไม่ต้องมาทำงาน ส่วนคนอยู่หอ ก็ควงเวรไป
สิ่งหนึ่งที่เราได้กำลังใจ คือ พระมหากรุณาธิคุณที่สมเด็จพระเทพทรงห่วงใยพวกเราพระราชทานน้ำ อาหาร ที่พอจะเก็บได้ พวกคุณทราบกันหรือไม่ ตอนแรกๆนั่น ยังพอมีผักให้เราได้ทานบ้าง มาตอนหลัง อาหารหลักคือไก่ทอดบ้าง หมูทอดบ้าง หลังสุด สิ่งที่เราได้กินทุกวัน ทุกมื้อ คือ แพนงหมู หรือ แพนงไก่ เพราะอะไรหน่ะหรือ ก็เพราะพวกนี้เก็บไว้อุ่นได้บ่อยๆ และมีน้ำขลุกขลิกพอราดข้าวได้หน่ะสิ พวกเราได้แต่คับแค้นใจ ก้มหน้ากินประทังชีวิตไป
ตอนนั้น เส้นทางคลองเตยถูกตัดขาด เซเว่นของเข้าไม่ได้ อยากถามว่า ถ้าท่านเจอเหตุการณ์แบบเรา ท่านจะอยู่อย่างไร ควันแรกที่พวยพุ่งขึ้นจากเซนทรัลเวิล์ด เราได้แต่ยืนมองด้วยน้ำตาคลอเบ้า เป็นห่วงคนไข้ คนที่ย้ายไม่ได้ยังเหลืออีกเยอะ เราอยากให้ทุกอย่างจบโดยเร็ว ภาวนาให้รัฐบาลขณะนั้นทำอะไรเสียที จนด้านนอกเกิดความวุ่นวาย
หลังเหตุการณ์คลี่คลาย เราก็เป็นคนหนึ่งที่ออกไปล้างถนน ถนนที่เคยมีความสวยงาม ตอนนี้มีแต่สิ่งปฏิกูล มันตั้งส้วมที่หน้าพระรูป รัชกาลที่6 หยาบหยามพระองค์ท่านมาก เราล้างถนนทั้งน้ำตา ตอนนั่นชาวกทม. ทุกอาชีพ ออกมาร่วมกันชำระถนน ชาวต่างชาติแถวนั้นออกมาแจกน้ำ คนใจบุญท่านใดไม่ทราบซื้อผงซักฟอกและอุปกรณ์ต่างๆมาให้เรา
ถามว่า
ถ้าใครก็ตาม
ที่อยู่ในเหตุการณ์นี้
จะมีความแค้นไอ้อีเหล่านั้นหรือไม่
ไม่ต้องตอบค่ะ
ให้ลองตอบกับตัวเองดู"
#คัดลอกข้อความมา CR: Mena Wachirapon ....
....
Sunday, 31 July 2016
ที่นี่สอนให้หนูมีความรับผิดชอบในหน้าที่ของตัวเอง และรู้จักช่วยเหลือและคิดถึงคนอื่นๆ : JRSKY : GAM จิดาภา บุญอำนาจ (เกมส์) มหาวิทยาลัยรังสิต.
JRSKY : GAM จิดาภา บุญอำนาจ (เกมส์)
มหาวิทยาลัยรังสิต. ฝึกงาน 17 สิงหาคม 2558
อยากขอบคุณบริษัทมากๆ
ค่ะที่ให้โอกาสหนู ให้ได้เข้ามาร่วมงาน
อย่างเช่นการทำ
Project
สหกิจ แต่ที่นี่ก็ให้โอกาสได้ทำ
สิ่งแรกที่ได้เลย
คือ การปรับตัวเข้ากับคนอื่นๆ ทั้งพี่เลี้ยง เด็กฝึกงานคนอื่นๆ
และพี่ๆทุกคนในบริษัท
ส่วนใหญ่ทุกคนดีกับหนูมากค่ะ
ปัญหาในการทำงานของหนูตอนแรก
คือ หนูไม่เข้าใจระบบการทำงานของที่นี่
แต่การที่หนูไม่เข้าใจ
มันทำให้หนูรู้สึกได้เลยว่า
เราต้องปรับตัว พยายามเรียนรู้
พยายามจดจำสิ่งต่างๆ
เพื่อที่มันจะได้ถูกต้องที่สุด
เพราะการทำงานผิดพลาดไม่ใช่เรื่องที่ดีเลย
ที่นี่สอนให้หนูมีความรับผิดชอบในหน้าที่ของตัวเอง
และรู้จักช่วยเหลือและคิดถึงคนอื่นๆ
บางครั้งก็มีเรื่องให้รู้สึกเสียใจบ้าง
แต่ก็คิดเอาว่า
เราพยายามให้ดีที่สุด
ถึงแม้ว่าจะมีเรื่องที่ไม่โอเคบ้าง
แต่ตัวหนูเอง
ก็รู้ตัวแล้วว่าเราตั้งใจทำ
อะไรที่ทำไม่ดีก็แก้ไขปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น
การทำงานร่วมกับคนอื่นทำให้หนูได้ข้อคิดหลายๆอย่าง
และทางแผนกก็ให้เราออกไปหา
ได้ไปติดต่อด้วยตัวเอง
ทำให้ตัวเรามีความละเอียดรอบคอบขึ้นมาก
เพราะใช้สติในการทำงานตลอด
ย้ำคิดย้ำทำเสมอว่าเราทำอะไรไปแล้วบ้าง
อะไรที่เรายังไม่ทำบ้าง
รู้จักใช้คำพูด
ติดต่อสื่อสารต่างๆ มันทำให้หนูมีประสบการณ์ขึ้นมากๆ เลยค่ะ
และอีกอย่างคือ
การใช้กล้อง หนูไม่เคยใช้มาก่อน
แต่ที่นี่
ฝ่าย Producer
ต้องถ่ายภาพเบื้องหลัง
หนูก็ได้มีโอกาสฝึกหัดและใช้มัน
ถึงแม้ว่าจะไม่เก่ง
แต่ก็ทำให้ได้ทำในสิ่งที่ไม่ถนัดมาก่อน
สิ่งที่ได้คือประสบการณ์ในการออกกองได้เห็นการทำงานของหลายๆฝ่าย
ทักษะในการทำงาน
และความทรงจำต่างๆ ได้พบผู้คนมากมายหลากหลายนิสัย
ได้เจอเพื่อนร่วมงานดีๆ แค่นี้ก็มากพอสำหรับหนูแล้วค่ะ
ได้เจอเพื่อนร่วมงานดีๆ แค่นี้ก็มากพอสำหรับหนูแล้วค่ะ
ที่คอยสอนเรื่องต่างๆ
ให้กับหนู
สิ่งที่ประทับใจอีกอย่างก็คือพี่อ่ำค่ะ
สำหรับหนูแล้ว
พี่อ่ำเป็นคนที่ชัดเจน มีเหตุผล
เป็นคนที่ใช้เวลาได้คุ้มค่ามากค่ะ
จากการที่ได้ออกกอง ได้ประชุม
ได้ฟังพี่
ทำให้หนูได้แง่คิดหลายๆอย่าง
“ขอบคุณนะคะที่คอยพูดกับพวกหนูเสมอว่า สู้ๆ ขอบคุณค่ะ”
Subscribe to:
Posts (Atom)